শুকুলা আৱেশৰে কঁহুৱা ফুলিছে, তল সৰা শেৱালিৰ শুভ্ৰ চাদৰৰে চোতাল ভৰিছে, পদুলিৰ দুৱৰিক নিয়ৰে চুমিছে, নৈ পাৰৰ কঁহুৱাবোৰে হাঁহি হাঁহি ঋতুৰাণী শৰতক আদৰিছে।
শৰৎ মাথোঁ এটি ঋতু নহয়, ই সৌন্দৰ্য্য মধুৰতাৰ প্ৰতীক। প্ৰকৃতিৰ স্বত্ৰ ছায়াত আহিনৰ বোকোচাত উঠি আগমন ঘটে, ঋতুৰাণী শৰতৰ। সকলোৰে মাজত আনন্দৰ বতৰা কঢ়িয়াই আনে শৰতে।