লিখনিৰ জৰিয়তে ষ্টেৰিওটাইপ ভংগ কৰা জ্ঞানপীঠ বঁটা বিজয়ী সাহিত্যিক ডঃ মামণি ৰয়ছম গোস্বামীৰ আজি দশম মৃত্যুবাৰ্ষিকী!

অসমৰ বিশিষ্ট লেখিকা ইন্দিৰা গোস্বামী, যাক মামণি ৰয়ছম গোস্বামী বুলি জনা যায়, তেওঁ অনন্য আত্ম আৰু চিন্তাধাৰাৰ বাবে জনাজাত আছিল।

এগৰাকী লেখিকা হোৱাৰ উপৰিও, তেওঁ সদায় মানুহক তেওঁৰ মানৱতাবাদী হিচাপে মনত ৰাখিবলৈ কৈ আহিছিল। তেওঁ তেওঁৰ লিখনিৰ জৰিয়তে ষ্টেৰিওটাইপ আৰু বিশ্বাসৰ দেৱাল ভাঙিব পৰা এটা কণ্ঠ আছিল।

আজি বিশিষ্ট লেখিকা মামণি ৰয়ছম গোস্বামীৰ দশম মৃত্যু বাৰ্ষিকী। ১৯৪২ চনৰ ১৪ নৱেম্বৰত তেওঁৰ জন্ম হৈছিল। গোস্বামীয়ে ২৯ নৱেম্বৰ, ২০১১ তাৰিখে ৬৯ বছৰ বয়সত এই পৃথিৱী এৰি স্বৰ্গগামী হয়। 

তেওঁ ১৯৬৩ চনত গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা অসম সাহিত্যত স্নাতকোত্তৰ স্নাতকোত্তৰ সম্পূৰ্ণ কৰিছিল। ৰয়ছমে তেওঁৰ চুটি গল্পৰ প্ৰথম সংকলন চিনাকি মৰম প্ৰকাশ কৰিছিল। আৰু ১৯৭৩ চনত তেওঁ ডক্টৰেট ডিগ্রি লাভ কৰিছিল।

তেওঁ দিল্লী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ অধ্যাপক হিচাপেও কাম কৰিছিল।মামণি ৰয়ছম গোস্বামী এগৰাকী মহান অধ্যাপক আছিল।

জীৱনটো সদায় গোলাপৰ বিচনাৰে ভৰি নাথাকে। সেয়েহে, বিশিষ্ট লেখিকা গোস্বামীয়ে তেওঁৰ আত্মজীৱনীত তেওঁৰ হতাশা আৰু জীৱনৰ সংগ্ৰামৰ বিষয়ে লিখিছিল। ১৯৬৫ চনত তেওঁৰ প্ৰথম বিবাহ একে বছৰতে সমাপ্ত হয়। ১৯৬৬ চনত বিবাহ পাশত আৱদ্ধ হোৱাৰ মাত্ৰ ১৮ মাহ পিছত তেওঁৰ দ্বিতীয় স্বামী মাধেভেন ৰয়ছম আয়েংগাৰৰ এখন গাড়ী দুৰ্ঘটনাত মৃত্যু হয়। 

এই ঘটনাবোৰে তেওঁৰ ওপৰত এক পাহৰিব নোৱাৰা প্ৰভাৱ পেলাইছিল। মামণি ৰয়ছমে তেওঁৰ আত্মজীৱনীত তেওঁৰ আত্ম-ধ্বংসাত্মক অনুভূতি সম্পৰ্কে লিখিছিল। 

গোস্বামীয়ে তেওঁৰ লিখাৰ ওপৰত এবাৰ কৈছিল, "লিখা কেতিয়াও মোৰ কেৰিয়াৰ নাছিল। এইটো মোৰ আবেগ আছিল... মই মোৰ জীৱন উপভোগ কৰিবলৈ লিখিছো। লিখা অবিহনে, মই এজন মৃত ব্যক্তি হ'লোহেঁতেন।"  

নাৰীবাদী অসম সাহিত্যৰ পথ প্ৰদৰ্শক গোস্বামীয়ে তেওঁৰ পাৰিবাৰিক বিশেষাধিকাৰ স্বত্বেও কম সুবিধাপ্ৰাপ্ত সম্প্ৰদায়ৰ ওপৰত পিতৃতান্ত্ৰিকতা আৰু আৰ্থসামাজিক আধিপত্যৰ প্ৰভাৱ গভীৰভাৱে অন্বেষণ কৰিছিল। 

গোস্বামীৰ লিখনিসমূহে সমাজত পিতৃতান্ত্ৰিকতা আৰু আধিপত্যৰ পৃথিৱীখন ব্যাপকভাৱে প্ৰকাশ কৰিছিল। তেওঁ ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ বাবে কৰা পশু বলিৰ অদ্ভূত প্ৰথাৰ বিষয়েও লিখিছিল। 

স্বামীৰ মৃত্যুৰ পাছতো গোস্বামীয়ে কপালত ৰঙা ফোট লোৱা সন্দৰ্ভত বিতৰ্ক হৈছিল। সেয়েহে, গোস্বামীৰ ভনীয়েকে কৈছিল, "মামনে ক্ষমতা আৰু আত্মবিশ্বাসৰ প্ৰতীক হিচাপে ৰঙা ফোটটো লয়।"

মামণি ৰয়ছম গোস্বামীয়ে সাহিত্য অকাডেমি বঁটা, জ্ঞানপীঠ, পদ্মশ্ৰী কেইবাটাও সন্মান লাভ কৰিছে। লগতে, অসম ৰত্ন, কথা ৰাষ্ট্ৰীয় বঁটা, নেডাৰলেণ্ডৰ পৰা প্ৰিন্স ক্লজ বঁটা আদি লাভ কৰিছে। 

তেওঁৰ কিছুমান প্ৰসিদ্ধ ৰচনাৰ ভিতৰত আছে নীলকণ্ঠ ব্ৰজা, তেজ আৰু ধূলিৰে ধূসৰিত পৃষ্ঠা, যাত্ৰা, ছিনমাচাতাৰ মানুহতো, আধা লিখা দস্তাবেজ, দঁতাল হাতীৰ উঁয়ে খোৱা হাওদা ইত্যাদি।

তেওঁ লিখিছিল, "বন্ধুসকল! আপুনি য'তেই আছে সুখত থাকক... এতিয়া! স্মৃতি কেতিয়াও ম্লান নহয়, কবিয়ে কৈছে দূৰত্বই কেৱল পবিত্র কৰে..."